Ćwiczenie 16 – „Lustereczko powiedz przecie…”

OPIS ĆWICZENIA

Jest to ćwiczenie dla osób, które prowadzą w tańcu (partnerów).

Tańcząc z partnerką (np. na milondze) spróbuj tak ustawić lewą dłoń (trzymając nią oczywiście rękę partnerki), by była cały czas dla niej tak jakby „lusterkiem”, w którym może się przeglądać.

Tę pozycję dłoni powinieneś starać się utrzymać (z małymi wyjątkami) podczas większości kroków, jakie wykonujesz z partnerką. Innymi słowami – partnerka praktycznie nigdy nie powinna gubić tego wyimaginowanego „lusterka” z oczu (w szczególności z powodu Twoich ruchów lewą ręką w trakcie wykonywania figur) i cały czas powinna móc się w nim przeglądać. Czytaj dalej Ćwiczenie 16 – „Lustereczko powiedz przecie…”

Ćwiczenie 10 – Czasem warto dać się zrobić w „balona” :)

Nadmuchajcie cztery balony do  mniej więcej średnicy 10 cm każdy.

Rozmieście je teraz w tangowym, bliskim objęciu w taki sposób, by każdy „standardowy” punkt styku Waszych ciał w tańcu został zastąpiony przez sprężynujący balon:
– pierwszy balon powinien znaleźć się między Waszymi klatkami piersiowymi,
– drugi balon partnerka umieszcza na plecach partnera trzymając go w swojej lewej ręce (czyli balon znajduje się między jej dłonią i plecami partnera),
– partner postępuje analogicznie – trzymany w prawej ręce balon umieszcza na plecach partnerki, tworząc „bufor” między swoją ręką i jej plecami,
– czwarty balon jest trzymany przez obojga tańczących – odpowiednio w lewej ręce partnera i prawej partnerki.

Spróbujcie potańczyć w ten sposób kilka minut wykonując figury, które dobrze znacie i w których czujecie się komfortowo.

Zwróćcie uwagę podczas tańca na to, czy ręce, w których wspólnie trzymacie balon, nie przykurczyły się w kierunku ciała (jeżeli tak się stanie – poprawcie swoje objęcie, lekko je „rozprostowując”).

Spróbujcie później zatańczyć normalnie, bez balonów.

Czujecie różnicę? Na czym ona polega?

Czytaj dalej Ćwiczenie 10 – Czasem warto dać się zrobić w „balona” :)

Ćwiczenie 6 – Z plastusiowego pamiętnika

Stań swobodnie na dwóch nogach. Zamknij oczy. Wyobraź sobie, że jesteś zrobiona(-y) z plasteliny bardzo podatnej na modelowanie.

Pozwól partnerowi „formować” swoje ciało, np.:
– jeżeli podniesie Twoją rękę i umieści nad głową to pozostaw ją w tej pozycji,
– jeśli zegnie twoje ciało „w pół” – pozwól na to i spróbuj „zamrozić” tę pozę w sposób zaproponowany przez partnera,
– jeżeli ujmie twoją głowę w dłonie i delikatnie ją skręci, także poddaj się temu ruchowi i pozostaw ją w takim ułożeniu do jakiego poprowadził Cię partner.

To powyżej to tylko przykłady. Popróbujcie też zupełnie innych ułożeń ciała.

Później zamieńcie się rolami i wykonajcie całe ćwiczenie ponownie.

Osoba, która jest „formowana” ma możliwość sprawdzić zakresy i możliwości swojego ciała. „Rzeźbiarz” z kolei może zweryfikować granice ruchu swojego partnera. Ćwiczenie wpływa na zwiększenie świadomości i kontroli własnego ciała oraz ciała partnera w tańcu.

Czytaj dalej Ćwiczenie 6 – Z plastusiowego pamiętnika