Blog Szymona Ferfeckiego o tangu i pracy z ciałem
Jeżeli chcesz poprawić jakość wykonywanego przez siebie ocho – po prostu weź ołówek/długopis i włóż go między uda (im wyżej tym lepiej).
No i teraz wykonaj ocho (do tyłu i do przodu) w taki sposób, by Ci on nie wypadł na podłogę :)
Spróbuj później oczywiście zachować to wrażenie podczas tańca (już bez ołówka/ długopisu). Czytaj dalej Ćwiczenie 17 – Ocho i… „zaczarowany ołówek”
Nadmuchajcie cztery balony do mniej więcej średnicy 10 cm każdy.
Rozmieście je teraz w tangowym, bliskim objęciu w taki sposób, by każdy „standardowy” punkt styku Waszych ciał w tańcu został zastąpiony przez sprężynujący balon:
– pierwszy balon powinien znaleźć się między Waszymi klatkami piersiowymi,
– drugi balon partnerka umieszcza na plecach partnera trzymając go w swojej lewej ręce (czyli balon znajduje się między jej dłonią i plecami partnera),
– partner postępuje analogicznie – trzymany w prawej ręce balon umieszcza na plecach partnerki, tworząc „bufor” między swoją ręką i jej plecami,
– czwarty balon jest trzymany przez obojga tańczących – odpowiednio w lewej ręce partnera i prawej partnerki.
Spróbujcie potańczyć w ten sposób kilka minut wykonując figury, które dobrze znacie i w których czujecie się komfortowo.
Zwróćcie uwagę podczas tańca na to, czy ręce, w których wspólnie trzymacie balon, nie przykurczyły się w kierunku ciała (jeżeli tak się stanie – poprawcie swoje objęcie, lekko je „rozprostowując”).
Spróbujcie później zatańczyć normalnie, bez balonów.
Czujecie różnicę? Na czym ona polega?
Czytaj dalej Ćwiczenie 10 – Czasem warto dać się zrobić w „balona” :)
Jest to uzupełnienie do Ćwiczenia 8 – Zapanuj nad rytmem w tańcu!
W tym wypadku jednak skoncentrujemy się na początku i końcu wykonywanego ruchu.
Włącz metronom.
Zacznij chodzić do rytmu w taki sposób, by odbicie od podłogi miało miejsce dokładnie w momencie uderzenia (tzw. „chodzenie z bitu”). Przy takim sposobie poruszania krok powinien być energiczny dzięki energii „pozyskanej” z odbicia.
Jeżeli już Ci to wychodzi, spróbuj teraz chodzić tak, by kończyć krok dokładnie na poszczególne uderzenia (tzw. „chodzenie na bit”). Możesz mieć tutaj wrażanie delikatnego upadania.
Spróbuj poćwiczyć te dwa ww. sposoby chodzenia do różnych tangowych utworów.
Czytaj dalej Ćwiczenie 9 – Chodzenie do rytmu (expansion pack)
Włącz metronom i zacznij chodzić do rytmu – na początek na każde uderzenie. Postaraj się by tempo tempo poszczególnych kroków było równomierne.
Jeżeli wychodzi Ci to już bez problemu – spróbuj chodzić na co drugi bit. Zwróć uwagę na płynność poruszania (czy np. nie robisz pierwszej fazy ruchu za szybko lub czy wykonujesz go płynnie nie zatrzymując się w środku kroku).
A teraz spróbuj zrobić dwa kroki pomiędzy każdym uderzeniem (czyli tzw. przyspieszenie).
A na koniec najtrudniejsze. Zacznij chodzić na pauzy pomiędzy kolejnymi uderzeniami. Jest to o tyle trudne, że nasz umysł podświadomie synchronizuje się z bitem i wystarczy chwila nieuwagi by powrócić do stawiania stóp na uderzenia zamiast na ciszę między nimi. Tutaj także postaraj się by ruch był płynny bez zatrzymywania się pośrodku ruchu.
Poeksperymentuj też z tempem. Spróbuj chodzić do szybszego i wolniejszego bitu.
Spacerując poza domem włóż ręce do kieszeni. Zaobserwuj, czy łokcie luźno się „bujają” podczas wykonywania kolejnych kroków.
Jeżeli nie, spróbuj tak rozluźnić ramiona i barki, by łokcie zaczęły się swobodnie ruszać do przodu i do tyłu.
Zwróć uwagę, w której fazie kroku łokieć danej ręki idzie swobodnie w przód, a przy jakiej w tył.
Jeżeli odnajdziesz ten luz w takim swobodnym chodzeniu – spróbuj to wrażenie rozluźnienia przełożyć na swój taniec. Oczywiście nie chodzi o to by w tańcu „majdać” ramionami (a wręcz przeciwnie), ale o takie rozluźnienie góry ciała, by swobodnie dopasować się do partnera bez żadnych wewnętrznych napięć.
