Ćwiczenie 31 – Obejmij niemowlę :)

Uwaga! Jest to ćwiczenie dla osób prowadzących w tańcu (partnerów).

Na początek stań lekko rozluźnionych nogach, a następnie ułóż ręce w tangowe trzymanie (tak jakbyś obejmował partnerkę w tańcu).

Teraz wyobraź sobie, że nie masz partnerki w objęciu, ale trzymasz w rękach niemowlę, w taki sposób że:
– na twojej lewej ręce opiera się jego główka,
– na prawym przedramieniu trzymasz główny ciężar dziecka.

Zastanów się, jak taka zmiana postrzegania wpływa na twoje tangowe objęcie. Czy jesteś teraz bardziej delikatny i uważny? Czy twoje objęcie jest teraz luźniejsze niż wcześniej?

Zrób parę kroków z takim wyobrażeniem w głowie i spróbuj sobie je sobie utrwalić w ciele.

A następnym razem… podczas tańca z partnerką (na praktice lub milondze) postaraj się zatańczyć tak, jakbyś właśnie trzymał w objęciu małe dziecko :)

Jeżeli ci się to uda, to być może zadzieje się prawdziwa magia :)

Czytaj dalej Ćwiczenie 31 – Obejmij niemowlę :)

Ćwiczenie 30 – Tajemnice prawej ręki, czyli w poszukiwaniu kręgosłupa :)

Uwaga! Jest to ćwiczenie dla osób prowadzących w tańcu (partnerów).

Jak pisałem w: Ćwiczenie 23 – Podaj plecom pomocną dłoń i znajdź z nimi kontakt :) podczas tańca w bliskim objęciu twoja prawa dłoń spoczywa gdzieś na plecach partnerki (w zależności od tego w jakim stylu tańczysz i pod jakim kątem twoje ciało jest ustawione w stosunku do osoby podążającej).

Wszystko jest ok, jeżeli styl jakiego używasz jest twoim świadomym wyborem. Niestety często się zdarza, że trzymanie w tzw. stylu „V” wychodzi samoistnie, co objawia się tym, że twoja prawa ręka „ląduje” poniekąd automatycznie na prawej łopatce partnerki (lub nawet ciut za nią), a ty jesteś dość mocno zrotowany górą ciała w stosunku do jej klatki piersiowej.

Jeżeli dotyczy cię powyższy opis, spróbuj następnym razem ustawić się z partnerką w taki sposób, by twoja prawa dłoń była przyklejona do jej pleców dokładnie na linii kręgosłupa. Spowoduje to najprawdopodobniej „automatyczne” odkręcenie twojej klatki w prawo oraz wymusi twoje równolegle ustawienie w stosunku do partnerki.

Spróbuj zatańczyć w tej pozycji. Jeżeli taki sposób trzymania dłoni nie był ci wcześniej bliski, to na początku być może będzie ci trochę dziwnie. Ale najprawdopodobniej za jakiś czas poczujesz, że wiele kroków wychodzi w tej pozycji dużo łatwiej, niż gdy twoja klatka jest mocno zrotowana w stosunku do klatki piersiowej partnerki.

Jeżeli już opanujesz to trzymanie – zacznij świadomie wybierać sposób w jaki obejmujesz partnerkę.

Czytaj dalej Ćwiczenie 30 – Tajemnice prawej ręki, czyli w poszukiwaniu kręgosłupa :)

Ćwiczenie 27 – Dysocjacja na „cztery punkty”… :)

Stań na lekko rozstawionych nogach.

Wyobraź sobie teraz, że na klatce piersiowej i plecach masz cztery punkty:
– pierwsze dwa z przodu klatki piersiowej – po jednym na każdej piersi,
– kolejne dwa dokładnie po ich przeciwnej stronie na plecach (tak jakby na przestrzał).

Połącz w „głowie” punkty: lewy przedni z lewym tylnim oraz prawy przedni z prawym tylnim.

Teraz dysocjując (skręcając) klatkę piersiową w lewo lub prawo postaraj wprawić w ruch te dwie grupy punktów. Innymi słowami – postaraj się myśleć, że to wyłącznie te punkty rotują się wokół kręgosłupa, tzn.:
– przy dysocjacji w prawo: „lewe” punkty poruszają się po okręgu do przodu w prawo, a „prawe” w tym samym momencie do tyłu w lewo,
– przy dysocjacji w lewo: „lewe” punkty poruszają się po okręgu do tyłu w lewo, a „prawe” w tym samym momencie do przodu w prawo.

Jeżeli wykonasz to ćwiczenie poprawnie, powinnaś/powinieneś mieć wrażenie, że dysocjacja jest płynna i wykonywana równomiernie całą klatką piersiową.

Uwaga! Biodra podczas wykonywania tego ćwiczenia powinny być nieruchome.

Inne ćwiczenia dot. dysocjacji poniżej:

Ćwiczenie 12 – Wariacja na temat dysocjacji

Ćwiczenie 13 – O dysocjacji raz jeszcze, ale trochę na opak :-)

Ćwiczenie 19 – Trick na zwiększenie dysocjacji

Czytaj dalej Ćwiczenie 27 – Dysocjacja na „cztery punkty”… :)

Ćwiczenie 26 – Przytul dłoń partnera :)

Jeżeli pojawia się temat ułożenia ręki w objęciu, to mam wrażenie, iż przede wszystkim mówi się o tej spoczywającą na plecach drugiej osoby.

Jednakże dłonie obejmujące się nawzajem (lewa partnera i prawa partnerki) są także bardzo ważne i wpływają na jakość tańca.

Często niestety widzi się u tańczących, że palce u dłoni są naprężone (jest ona wtedy otwarta i place odstają na zewnątrz) lub ręka podążającej „wyjeżdża” z dłoni partnera (połączenie między dłońmi „wisi” wtedy praktycznie wyłącznie na końcówkach palców partnerki).

Dlatego podczas następnej milongi/praktiki spróbuj tak tańczyć z partnerem/partnerką by:
– wasze dłonie przez cały czas przylegały do siebie śródręczem,
– palce zamykały się na dłoni partnera (nie odstawały na zewnątrz).

Zamknięcie placów czyni cuda. Jeżeli do tej pory tańczyłaś/-eś z napiętymi palcami to teraz – powinnaś/-eś poczuć dość duże rozluźnienie w objęciu (włącznie z ramieniem).

Czytaj dalej Ćwiczenie 26 – Przytul dłoń partnera :)

Ćwiczenie 23 – Podaj plecom pomocną dłoń i znajdź z nimi kontakt :)

Uwaga! Jest to ćwiczenie dla osób prowadzących w tańcu (partnerów).

Podczas tańca w bliskim objęciu twoja prawa dłoń spoczywa na plecach partnerki, najczęściej gdzieś w okolicach kręgosłupa (w zależności od tego w jakim stylu tańczysz i pod jakim kątem twoje ciało jest ustawione w stosunku do osoby podążającej).

Podczas wykonywania tego ćwiczenia zwróć uwagę na to, czy jest ona napięta. Jeżeli  tak – spróbuj ją rozluźnić w taki sposób, by opuszki palców zaczęły miękko przylegać do pleców partnerki (gdy dłoń jest spięta mogą one trochę odstawać). Podobnie z pozostałą częścią dłoni – postaraj się by cała jej powierzchnia spoczywała na plecach, delikatnie wpasowując się we wszystkie „nierówności”.

Spróbuj teraz znaleźć kontakt z plecami i postaraj się utrzymać go przez cały taniec. Z mojego doświadczenia ważne są tutaj dwie kwestie: siła nacisku ręki oraz jego kierunek.

Od siły nacisku zależy, czy partnerka poczuje twoją obecność w tańcu. Dlatego nie powinieneś dociskać dłoni na siłę, ani też tworzyć na plecach wrażenia „mgiełki”. Postaraj się zaleźć to „coś” po środku, co będzie stanowić „przeciwwagę” dla energii, jaką partnerka otrzymuje od ciebie z klatki piersiowej.

Co do kierunku nacisku „z dłoni” – powinien on być skierowany w kierunku twojego centrum, tak jakbyś zamierzał go dotknąć dłonią (a partnerka ci w tym przeszkadzała, gdyż stoi między ręką i klatką piersiową) . Dzięki temu – w połączeniu z energią, która płynie od torsu – objęcie będzie stanowiło swojego rodzaju klamrę.

Jest to o tyle ważne, że brak kontaktu: czy to z klatki, czy to z zamykającej objęcie dłoni, może wywołać u partnerki wrażenie pustki, a tym samym zmniejszyć przyjemność z tańca. Natomiast prawidłowy kontakt w objęciu sprawi, że partnerka poczuje się zaopiekowana z każdej ze stron.

Czytaj dalej Ćwiczenie 23 – Podaj plecom pomocną dłoń i znajdź z nimi kontakt :)